Salderen

Uit BENx4allWiki
Ga naar: navigatie, zoeken

Salderen in het kader van energieleverantie betekent dat de energieleverancier de teruggeleverde energie kan verrekenen met het verbruik van de afnemer. De regeling is zo dat de afnemer dezelfde prijs (inclusief belastingen en transportkosten) voor de teruggeleverde energie als die hij betaalt voor de energie die hij op een ander tijdstip van de energieleverancier afneemt.

De saldering regeling is een overheidsmaatregel. Het is de politiek die over de voorwaarden gaat.

Voorwaarden voor salderen[1]

  • Een afnemer (in dit artikel zijn dat consumenten met een aansluiting tot maximaal 3 x 80 A) mag het momentane overschot van zijn zelf opgewekte elektriciteit terugleveren aan het net en op jaarbasis verrekenen met de op een ander moment uit het elektriciteitsnet afgenomen elektriciteit, tegen hetzelfde tarief.[2] Als er meer dan het eigen verbruik wordt opgewekt moet voor het meerdere een ´reëele vergoeding´ worden betaald die in de praktijk neerkomt op de kale stroomprijs.
  • De afnemer hoeft niet terug te leveren via een kilowattuurmeter met aparte terugleverregistratie (een slimme meter is dus niet verplicht). De meter moet echter wel achteruit kunnen draaien, of, een terugleveringstelwerk bevatten.

Wijzigingen

De volgende wijzigingen in de regelgeving rondom het salderen hebben plaatsgevonden.

  • De salderingsgrens is verlegd van 3000 kWh naar 5000 kWh per jaar (amendement Samsom).
  • De energieleverancier is verplicht 5000 kWh te salderen tot een maximum van het eigen gebruik.
  • Per 1 juli 2013 is de grens van 5000 kWh vervallen en kan onbeperkt gesaldeerd worden.
  • Voor de teruglevering die buiten de salderingsnormen valt, is de leverancier verplicht een redelijke terugleververgoeding te geven.[3]
  • Salderen via een ouderwetse meter (ferrarismeter) is toegestaan.

Saldering in de toekomst

De overheid en energie maatschappijen willen van de regeling af en voeren daartoe een lobby campagne.
Het argument daarbij is, dat eigenaren van zonnepanelen over de terug geleverde energie geen energiebelasting betalen. Echter het maakt voor een afnemer niet uit wanneer in het jaar er stroom wordt afgenomen. Dus als de gemiddelde afname nul is, valt er ook niets te betalen.

Het "belastingvoordeel", de uitgespaarde belasting door eigen opwek, voor de groeiende groep salderende particulieren, komt jaarlijks neer op vele miljoen euro's. Dit bedrag komt niet meer als energiebelasting bij de overheid binnen, en de overheid moet dat langs een andere weg compenseren.
Het argument zou zijn dat dit wordt gefinancierd door mensen die niet in het bezit zijn van zonnepanelen. Door dit argument pleit minister Kamp voor een versobering van de salderingsregeling vanaf 2020. (Wel gaf minister Kamp aan dat er voor mensen die al geïnvesteerd hebben in zonnepanelen een overgangsregeling moet komen.[4][5])

Door het massaal opwekken van energie door huishoudens ontstaat er een overschot aan energie wat de prijs drukt en een tekort bij minderen zonnepanelen energie, wat de prijs zou opdrijven. Dat verschil wil men kunnen verrekenen.

Er is echter een uit milieu- en handelsbalansoogpunt gewenste afname van binnenlands verbruikte energie waar geen belasting meer over te heffen is. Deze afname aan energiebelasting hoeft echter niet uitsluitend door de resterende energieverbruikers te worden opgebracht, maar zou via de algemene middelen op een algemene lastenverhoging in de orde van 0,01% uitkomen.

Overheid en energie maatschappijen hebben een gedeeld belang in dit dossier.

Coöperatief produceren en consumeren

Een andere vorm is "zelflevering"; het coöperatief produceren en consumeren van (duurzame) energie door middel van door burgers geëxploiteerde installaties voor energie, bijvoorbeeld windmolens en zonnepanelen.
Deze vorm is omgeven door grijze gebieden hoewel in de Tweede Kamer bij herhaling moties zijn aangenomen om helderheid te creëren.[6][7]

Er zijn in Nederland twee initiatieven ondernomen om helderheid te scheppen. Beide hadden ten doel een proefproces uit te lokken. Dat is in beide gevallen mislukt:

  • In Amsterdam werd het project Zon op VVE gestart. Dit project loopt maximaal 1 jaar.
  • In Nijmegen werd een tijdelijk project opgezet met als doel een rechterlijke uitspraak uit te lokken. Het project werd echter in het Lenteakkoord gedoogd.
  • Teruglevering van groene elektriciteit, Consuwijzer
  • Elektriciteitswet 1998, artikel 31c lid 2, Wetten.nl
  • Beleidsregel Redelijke Terugleververgoedingen Vergunninghouders Elektriciteit, Energiekamer
  • Salderen blijft tot 2020
  • https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2017/01/03/kamerbrief-over-evaluatie-salderingsregeling
  • nr. 78 Motie van het lid Spies c.s., voorgesteld 10 december 2009, Officiëlebekendmakingen.nl
  • Motie van de leden Van der Werf en Wiegman-van Meppelen Scheppink, voorgesteld tijdens het Wetgevingsoverleg van 5 december 2011, Officiëlebekendmakingen.nl